سلام بانوی مهر و عشق!

سلام بانوی دل و دلدادگی!

سلام بانوی کربلا...!

سلام شیرزن حماسه آفرین که هر کلامت صاعقه ای خواهد بود که بر وجود سیاه به شب نشسته دشمنان فرود می آید و پایه های کاخ ستمگری شان را به لرزه؛ تا آن گاه که از اساس ویران سازد و شوکت و شکوه ظاهری را که خواهند ساخت، بر هم زنی!

خدا خواسته بود تا تو بیایی و بانوی خلوت کبریا، همدمی داشته باشد که بر زانوانش بنشیند، گیسوانت را شانه کند و حرف های ناگفته اش را در آسمان چشمانت به پرواز درآورد.

و به راستی باید می آمدی؛ چرا که اگر نیایی حسین(ع) دنباله راه روشن خویش را به که بسپارد؟!... خدا تو را می خواست تا در روز اسارت فرزندان آل الله ندای عدالت پرور علی(ع) از حنجره ی تو، مظلومیت و حقانیت را فریاد زند.

به راستی اگر نبودی، چه کسی سفیر می شد تا پیام انقلاب را به هر سایه و خلوت تاریکی برساند؟

ادامه مطلب...